دستگاه NVR داده های ویدئویی که توسط دوربین های مداربسته تحت شبکه (IP) ایجاد یا رمزگذاری شده است را ضبط می کند. دوربین های تحت شبکه در دو نوع دسته بندی می شوند:

1. دوربین های PoE : دوربین های IP که سیمی هستند و از اترانت یا کابل شبکه برای تامین برق و دیتا در آنها استفاده می شود.
2. دوربین های بی سیم: دوربین های IP بی سیم که به صورت بی سیم و با Wifi به شبکه متصل می شوند. این نوع دوربین ها معمولاً برای تامین برق به منبع تغذیه نیاز دارند.

در بیان تفاوت عملکرد DVR با NVR می توان گفت DVR سیگنال های ویدئویی را رمزگذاری و ذخیره می کند، در حالی که NVR ویدئویی را که دوربین های IP رمزگذاری کرده اند را ذخیره می کند. از آنجایی که دی وی آر ها و ان وی آر ها از داده های ویدئویی به طور متفاوتی استفاده می کنند پس با انواع مختلفی از دوربین های مداربسته کار می کنند. دوربین های مداربسته آنالوگ بسیاری از ویژگی های پیشرفته دوربین های IP را پشتیبانی نمی کنند. فناوری دی وی آر به آرامی پیشرفت می کند تا از ویژگی هایی مانند تجزیه و تحلیل تصویر پشتیبانی کند.

تفاوت مهم و دیگر DVR با NVR در پشتیبانی از انواع دوربین ها است. NVR در این مورد بسیار قدرتمند تر عمل می کند و هر دوربینی با هر کیفیتی را پشتیبانی می کند. در حالی که DVR با توجه به مشخصات آن در دیتا شیت فقط برخی از کیفیت ها را پشتیبانی می کند.

دستگاه NVR در ابتدا فقط پورتی جهت اتصال به سوئیچ داشت و دوربین های مداربسته از طریق سوئیچ به NVR متصل می شدند. سوئیچ ها می توانند PoE نیز باشند. اگر سوئیچ PoE است برق اجزای سیستم مداربسته از جمله دوربین ها با اتصال به سوئیچ تأمین می شود. بعد از مدتی شرکت هایک ویژن سوئیچ را روی ان وی ار طراحی کرد به عبارت دیگر پورت PoE در NVR هایک ویژن تعبیه شد. از آن به بعد با تهیه این مدل NVR های هایک ویژن نیاز به خرید سوئیچ PoE کمتر احساس شد. در حالی که در دی وی ار چنین امکانی وجود ندارد.